Questionn-AIR-e: Alfredo Bravo Ebner

Alfredo Bravo is afkomstig van Santiago, Chili waar hij in bands begon te drummen in 1996. In 2002 verhuisde hij naar Antwerpen en sindsdien maakt hij deel uit van verschillende bands waaronder Flying Horseman, Blackie & The Oohoos, Lagüna, Slumberland, Mariachi Reloaded, Capsule en Moonboat.

Wat is de allereerste plaat die je ooit gekocht hebt?

Alfredo: "Mr. Bungle van Mr. Bungle uit 1989 met onder meer Mike Patton (Faith No More) in de rangen. Een super grave crossover tussen funk, metal, jazz, kortom alle muziekstijlen door elkaar."

Wat is het beste concert dat je ooit hebt gezien?

Alfredo: "Radiohead (sportpaleis). Ze speelden een set van twee uur en een half,  alleen maar hits en ik ging naar huis met het gevoel dat ik nog meer wou horen, heel straf. Een andere ongelofelijke show was Rage Against the Machine (ook sportpaleis). Wat een bom! Ze speelden een reeks reünie concerten in 2008 in originele bezetting en het klonk nog ongelofelijk ook."

Welke bands of artiesten van dit moment moeten we zeker in het oog houden?

Alfredo: "James Holden, super smaakvolle elektronica waar ik veel naar luister. Ik hoop ook dat Tame Impala binnenkort een nieuwe plaat uitbrengt. Zijn eerste platen waren heel erg geïnspireerd op de jaren ‘60 qua klank, maar hij combineert dit nu meer en meer met elektronica wat een heel frisse sound oplevert. Hij speelt ook nog eens alles zelf in, wat het geheel extra straf maakt."

Welke song weet je hart keer op keer te beroeren?

Alfredo: "Eigenlijk alles van The Beatles. Zeker nu met de heruitgave van The White Album, het blijven fantastische en tijdloze songs. Naast deze heruitgave zijn er ook nog demo tapes vrijgegeven die ze opnamen in George Harrison’s bungalow op een tape recorder. Magisch! Maar als ik echt één song zou moeten kiezen is het misschien wel Blackbird of Happiness is a warm gun is ook fantastisch, of In My Life, of .. Julia. Bon, volgende vraag!"

Wat doe je het liefst in je leven als je niet met muziek bezig bent?

Alfredo: "Eén van de zaligste dingen vind ik kijken naar de sterren in de natuur. I know, heel romantisch. Maar op een plek zoals Caleu, een oud indianendorp in de bergen op 70km van Santiago in Chili, is dat gewoon onbeschrijfelijk wat je ziet. Op die plek ben ik het gelukkigst, hier zou ik echt oud willen worden."

Wat is je grootste inspiratiebron?

Alfredo: "De natuur, altijd. Ik ben geen componist, dus ik hoef niet echt inspiratie te vinden om te schrijven. Maar ik wil natuurlijk ook niet steeds dezelfde drumpartij spelen op elk nummer. Jezelf blijven heruitvinden en steeds andere dingen uitproberen helpt me het meest. Miles Davis zei het al, je kan beter een slecht nieuw concept bedenken dan keer op keer hetzelfde spelen. Het gaat vaak over radicale beslissingen nemen waardoor een partij plotseling heel anders klinkt. Dat probeer ik dan ook zoveel mogelijk te doen."

Op welk festival, waar je nog niet gespeeld hebt, zou je heel graag eens willen staan?

Alfredo: "Roskilde!"

Met welke artiest zou je graag  eens willen samenwerken?

Alfredo: "Ik zou heel graag eens samen willen werken met Nigel Godrich, de producer van onder meer Radiohead. Een super interessante producer en ook een fantastische muzikant. Ik zou heel graag eens willen zien hoe die werkt in een studio en hoe hij keuzes maakt. Zo’n producer is vaak toch echt het brein achter een plaat, neem nu In Rainbows of Kid A van Radiohead, ok een steengoede band, maar het had toch allemaal heel anders kunnen klinken zonder de smaakvolle beslissingen van Nigel."

Wat is je favoriete album van dit jaar?

Alfredo: "Wederom The White Album. Zopas dus na 50 jaar heruitgegeven in een nieuwe mix door Giles Martin, de zoon van de producer die de originele plaat heeft geproduced (George Martin). Een heel mooi verhaal vind ik."

Naar welke Trix concerten dit seizoen kijk je het hardste uit?

Alfredo: "Soft Moon. Unknown Mortal heb ik helaas gemist. En naar Johnny Marr ga ik ook sowieso kijken!"

Wat was de mooiste muziekgerelateerde dag uit je leven?

Alfredo: "De eerste keer dat ik samen speelde met een groep.. Ik was nog erg jong en we waren ergens in Caleu (Chili). Mijn nonkel speelde accordeon, iedereen zong en iemand had me maracas gegeven. Ik was nog maar 6 jaar denk ik, maar ik zal het nooit vergeten. Ik was meteen gebeten door de muziek, men was natuurlijk ook heel enthousiast omdat ik daar als kleine jongen mee stond te doen met m’n shakers. Mijn vader wou helaas niet graag dat ik drummer werd, mede omdat ie zelf drummer was geweest in de jaren ‘70 en dus wel wist wat de valkuilen van een muzikale carrière waren (weinig geld en weinig slaap). Maar op den duur heeft ie toch moeten toegegeven (lacht)."

Alfredo Bravo presenteerde de eerste Step Into My Office, waarmee we in de wondere wereld van muzikanten, managers, producers, boekers en geluidskunstenaars stappen. De eerstvolgende Step Into My Office vindt plaats op woensdag 19 december. Tijdens die gratis sessie neemt Willem Ardui, 1/2e van Blackwave., je mee in de wereld van muziekproductie.