Jasper Maekelberg van Faces on TV kan alles. Niet enkel was hij één van de drijvende krachten achter Warhaus, als producer of mixer werkte hij ook mee aan zowat alle interessante Belgische releases van de laatste jaren: Balthazar, Bazart, J. Bernardt, Sylvie Kreusch, u zegt het maar. 

Een stad, een zaal, een afterparty. Je weet niet meer of het dag of nacht is en waarom dat überhaupt ooit iets uitmaakte. De dagen verglijden in elkaar en je glijdt gewoon mee. Dat is de wereld van ‘Womba'. Want het nummer is door het quasi onophoudelijke touren dan wel geschreven achterin de tourbus, toch hoor je meteen het geknetter van een muzikale alleskunner die barst van de creativiteit. Maekelberg trekt alle registers open en weerstaan aan zijn verleidelijke magie is onmogelijk. Vanuit een waas van paars en blauw neonlicht lokt hij je met handclaps en een opzwepende beat. Funky basklanken en een bezwerende stem stuwen Womba richting trance. ‘If you wanna run, then let me run with you’ streelt hij je in de oren wanneer het nummer uit de speakers spat. De rook wil maar niet wegtrekken en fuck wat is het heet.

In 2011 zag de debuutep van Pale Grey "Put Some Colors" het daglicht. Een plaatje waarop elk nummer de naam van een kleur kreeg. De Luikse jongens schommelden ermee tussen hip hop en electronica. Sindsdien was het even stil maar vorig jaar (2017) kwamen ze met ep 'Ghosts' én langspeler "Best Friends". Hun subtiele dreampop laat hen surfen in de regionen van Girls in Hawaii, The Postal Service of The Notwist, met hier en daar een experimentele uitschieter die doet denken aan Why? of Explosions In The Sky. 

Het bracht de groep al op podia van grote festivals als Dour en het Engelse Great Escape. Dit najaar doen ze een clubtour door België in het voorprogramma van Faces on TV.