ST. VINCENT COVES
Het self-titled album van dé it girl van de Amerikaanse indie-scene wordt overal op superlatieven onthaald.
“Annie Clark's fifth album is a taut, meticulous triumph, blessed with a wealth of fantastic songs, ideas and sounds.” – The Guardian*****
“St. Vincent is de missing link tussen Bon Iver en Santigold. Je hoort Bowie. Een gitaar van een goed jaar. Geile elektronica. Een sirenenzang voor goede tijden. De Amerikaanse doet in sinistere sprookjes, omdat ze niet anders kan. Ze is een punkette, omdat ze zo mooi buiten de tijd staat. En een funkette, omdat dansen altijd beter is dan slapen.” – Humo***1/2
"It’s hard to ask too much more from an album that boasts melodies as lovely as "Prince Johnny" and "Severed Crossed Fingers". That last one is the best closing song on a St. Vincent album yet." - Pitchfork (8,6/10, 'Best New Music')
Tijdschema
- 19u30: deuren
- 20u00 - 20u40: Coves
- 21u10 - ... u...: St. Vincent
Voor dit concert worden een beperkt aantal cultuurcheques van Antwerpen Studentenstad en cultuurcheques van 'Tournee De Standaard' toegelaten (wel eerst even reserveren via mail).
St. Vincent US
Annie Clark is de nieuwe It girl van de Amerikaanse indie-scene. Ze begon als lid van de Polyphonic Spree en de live-band van Sufjan Stevens, en startte niet veel later een solo-carrière als St. Vincent. Beck nodigde haar uit in zijn Record Club voor een herinterpretatie van het album ‘Kick’ van INXS, samen met goed volk als Liars en Os Mutantes. En in 2012 maakte ze samen met David Byrne het avontuurlijke ‘Love This Giant’.
Maar ook solo is St. Vincent bijzonder productief. Begin dit jaar verscheen haar vijfde langspeler ‘St. Vincent’, waarop Clark zich van haar meer toegankelijke kant toont. En ook die werd met superlatieven onthaald.
Coves UK
Beck Wood en John Ridgard zijn samen Coves en klinken als een mix van The Kills met The Velvet Underground & Nico en wat moderne elektronica. De sexy vocalen, een jaren zestig sound en shoegaze maken pakket compleet. Dit jaar kwam het debuutalbum ‘Soft Friday’ uit en NME was meer dan lovend:
"Their electro garage rock Wall Of Sound imagines The Velvet Underground force-feeding hallucinogens to The Ronettes, or The Jesus And Mary Chain coming over a bit Mazzy Star."
Basement
Basement brak begin jaren 2010 door met hun mix van grunge, emo en alt-rock, en groeide razendsnel uit tot een cultband. Hun tweede plaat 'Colourmeinkindness' (2012) markeerde een keerpunt: geschreven in haast, opgenomen in chaos, maar barstensvol urgentie en melancholie. Denk: Sunny Day Real Estate meets Pixies, met teksten over verlangen, verlies en hoop. Terwijl de band na release in pauze ging, werd hun invloed alleen maar groter. 'Colourmeinkindness' werd hét blauwdruk-album voor een nieuwe golf van alternatieve gitaarbands. Tien jaar later is de impact nog steeds voelbaar.
