Panopticon, het geesteskind van Austin Lunn, combineert de atmosferische furie van black metal met Amerikaanse folk, bluegrass en postrock. Het project verkent thema's als natuur, persoonlijke strijd en sociaal-politieke kritiek, verpakt in een diep emotioneel en uitgestrekt sonisch landschap. Van zinderende blastbeats tot banjo-intermezzo's, Panopticon tart elk genre en eert tegelijkertijd zijn roots. Het is muziek die zowel oer als pastoraal aanvoelt, rauw maar toch eerbiedig.