Kiki Rockwell haalt haar inspiratie uit duistere sprookjes, mythologie en de vergeten heldinnen uit de geschiedenis. Ze schrijft en produceert al haar muziek zelf en weeft etherische strijkers, donkere elektronische synths, rituele drums en bijna monastieke vocale lagen samen tot een volledig eigen geluid.

Kiki schuwt geen enkele genregrens, haar stijl is even uniek als ongrijpbaar. Maar het zijn haar teksten die haar écht uniek maken. Met woorden schildert ze werelden vol queerliefde, heksen, sirenes, kelpies en fae-wezens. Haar verhalen mogen dan etherisch aanvoelen, ze zijn stevig verankerd in de realiteit. De strijd van de moderne vrouw en de geschiedenis die zich telkens opnieuw lijkt te herhalen blijft een rode raad in haar muziek.