Na maanden tussen vier muren, na de zoveelste “nee”, roepen The Sore Losers driewerf JA! Hun smerige rock snakt ernaar om uit te breken. Voor The Sore Losers betekent dat natuurlijk live spelen. In hun nieuwe single “Yeah Yeah Yeah” klinken ze gretig.

"New York City, call on me!
Amsterdam, thank you m’am!
Berlin, let me in!
Paris, allons-y!"

Een vreemde kracht roert zich, het heilige vuur laait weer op. De vrijheid brult en de ketens breken. Aan 171 beats per minuut scheuren elektrische gitaren weg voor een onstuitbare trip rond de wereld in 2 minuten en 45 seconden. Yeah! Yeah! Yeah!

“Yeah Yeah Yeah” is de eerste single van het vijfde full length album van The Sore Losers dat later dit jaar verschijnt, met dus ook een releaseshow in Trix!

Toen Roger Glover hen live hoorde spelen, dacht hij dat zijn Deep Purple Mark II zonder hem op het podium stond te blazen; Seasick Steve waande zich terug in 1972 en hoorde The Allman Brothers spelen toen hij backstage ontwaakte uit een diepe slaap... Maar wat beiden daadwerkelijk hoorden was natuurlijk DeWolff: een jong en vuurspuwend Hammond-aangedreven powertrio uit Nederland.

DeWolff bracht een resem aan studio albums, live albums en EP’s uit. Ze speelden al meer dan 1000 shows door heel Europa, Australië, Indonesië en zelfs Rusland en prediken zo hun explosieve mix van bluesrock met een vleugje soul en psychedelica. Ze maken niet alleen muziek, ze ademen muziek. Je hoeft daarom maar 2 minuten van een DeWolff-show mee te maken om te begrijpen waarom muziek uit de gouden eeuw van de rock nog steeds een plek heeft in de 21ste eeuw.